A Fraga de Areosa ou de Visantoña por atoparse en dita parroquia supón un enorme atractivo paisaxístico e deportivo. Nela agroman numerosas especies vexetais e habitan unha diversa cantidade de animais que fan desta área un auténtico reclamo para os amantes da natureza.
Ademais, os adeptos do sendeirismo poderán percorrela a través da ruta P R-G 117, máis coñecida como Ruta da Fraga aos Muíños, un itinerario que se desenvolve por pistas forestais e que ofrece unha experiencia única.

Na parroquia de Visantoña, en Mesía podemos visitar as Brañas de Valga. Este lugar que hoxe en día son unhas lagoas de interese para a fauna e flora, no seu día foi un centro de extracción de barro para a elaboración de tellas e ladrillos. Das dúas lagoas, unha foi abandonada hai moitos anos, outra máis recentemente e actualmente existe unha terceira que está en fase de explotación. Na entrada ás Brañas veremos un edificio que está convertido en Aula de Natureza e Centro de Interpretación das Brañas de Valga. Nesta aula veremos paneis informativos sobre a flora e fauna dos humidais, así como talleres e aulas de olería con expositores. Ao redor das lagoas hai un camiño polo que podemos dar un paseo para observar os diferentes tipos de animais que hai na contorna, como esquíos, anfibios e aves.

O castelo ou torre-fortaleza de Mesía é unha fortificación de finais do século XIII ou principios do XIV, situado na aldea de Pobra, no concello galego de Mesía. Desde o século XV, durante o Antigo Réxime, exerceuse desde este castelo a xurisdición de Mesía para o bispo de Santiago de Compostela. O castelo constaba dunha torre interior amurallada, con defensas exteriores de forma poligonal, rodeada dun foso profundo. Na actualidade o seu estado de conservación é de abandono e só consérvase parte das defensas exteriores, que son de forma redondeada e que nalgúns puntos alcanzan os 18 metros de elevación. A torre de homenaxe era moito máis alta que as murallas e é probable que estivese almenada. Os primeiros rexistros históricos que mencionan o castelo son do ano 1401, nun documento de Gonzalo Díaz de Mesía, señor desta xurisdición. O seu nome aparece nunha inscrición que figuraba nun dintel na porta da torre de homenaxe: Gran parte do castelo foi destruído en 1467 durante as Revoltas Irmandiñas, pero ao ser abandonada por estes, Alonso II de Fonseca usurpou a propiedade e restaurouna.